جنگ

هر روز در اتاقم جنگی برپاست.

بین من و لشگر گرد و خاک.


نظرات 17 + ارسال نظر

منم همینطور

پاییز بلند 1390/06/20 ساعت 00:11

از صحنه ی نبرد پیروز که بر میگردم
غبار خستگی ها دردهایم را زخم هایم را میپوشاند.. همه فکر میکنند من یک پیروز بلامنازعم اما فقط زخمهای دردآلود غبار گرفته میفهمند...

پاییز بلند 1390/06/20 ساعت 00:20

چه خداوندی بود، انسان
وقتی در جواب معلمش گفته بود
ضمیر یعنی کلمه ای
که اسمش را می کُشد
تا جانشین آن شود
و این آغاز تمام جنگ های دنیا شد..

arashmirza 1390/06/20 ساعت 00:25

labod entezar dari sahmie razmanegan ham vase konkur begiri.

پس وقتشه جارو به عنوان نیروی ناتو وارد صحنه بشه و یکیتونو از صحنه اتاق حذف کنه!...

Laahig 1390/06/20 ساعت 00:48 http://laahig.blogfa.com

ای کاش همه ی گرد و خاک های "زندگی" مثل گرد و خاک های "اتاق" بودند که با یه کمی وقت گذاشتن از بین می رفتند

من هم هر روز در درونم جنگی بر پاست
بین عقل و دل
اما آخرش این منم که خونین و مالین روی صحنه ی نبرد جان میدهم.

عمررررررررن آلن.
از تو بعیده هرروز بیوفتی به جون اتاقت
از بس پلشتی دیگهههههههه

پ.ن: پلشت یه واژه کاملن مشهدی به معنی لمشت(اینو نمیدونم کجاییه خداییش) یا همون کثیف و اینا میباشد

همیکنه میجنگی خوبه...خیلیا تسلیم شدن و دارن در اسارت گرد و خاک زندگی میکنن!

اووووووووف!!!
واقعا؟؟؟!!!
من که صحنه ی جنگ رو به نفع حریف ترک کردم!!! :دی
چرا این کدش نمیاد؟؟!!!

یه روز تاخت و تاز کنین و شکستشون بدین .واگر نه هر روز ارتششون قوی تر میشه .

مسی ته تغاری 1390/06/20 ساعت 13:27

من هفته ای یه بار بیشتر باهاشون نمیجنگم

من حوصله ی جنگ ندارم صلح کردیم با هم

آلن خان نمیخوای آستیناتو بالا بزنی؟

پاییز بلند 1390/06/20 ساعت 17:21

لایک به کامنت تیراژه

عاطی 1390/06/20 ساعت 17:26

لایک!:دی

اما جنگ بین من و مادرم روو اتاقه بیشتر!:دی

مریم 1390/06/21 ساعت 21:38 http://mazhomoozh.blogfa.com

شما توو خونتون دستمال گردگیری یا جارو برقی ندارین احیانا؟!

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد