خاطرات شمس العماره

یوم اربعه هفتم شعبان المبارک سنه دو هزار و دوازده :

امروز ظهر به میمنت رجعت رادین میرزا ( آقا زاده نرجس باجی ) از سفر حج ٬ استاد کریم ممقانی  (طباخ باشی دربار) از گوشت گوسپند قربانی تازه ذبح شده ٬ کباب بره طبخ کرده بود و داشتیم فارغ از کار پر مشغلت مدیریت جهان گوشت تازه بره به نیش می کشیدیم که یکهو دیدیم خاجه سنجر اذن دخول گرفت و پریشان حال گفت که آرشمیرزا و یکی از کلفت زنکان مطبخ را در پستوی هیمه دان باغ ٬ عور  رویت کرده اند .  

فی الحال خوشمان آمد که بالاخره نایب السلطنه  بی رمقمان نیز عرق النساء ش جنبید و معاملتی تکان داد ولی چون خاجه سنجر احوال ایشان بر ما گفت دریافتیم که زنک ٬ آرشمیرزا را عور خوابانده و به بهانه طبیب بازی٬ انژکسیون در ماتحت ایشان  فرو می کرده است .  

سنجر میرزا را امر کردیم از همان هیمه دان ترکه آلبالوی خیس آورده و زنک بی حیای گیس بریده را در باغ فلک کنند . 

 -

خواستیم آرشمیرزا را نیز فلک کنیم ولی رای مان برگشت  

دیدیم این بینوا را همینطوری فلک ٬ کرده است .  

پس از گناهش درگذشتیم و دنبلان بره قربانی را دادیم بخورد تا کیفور شود .

اتوبیوغرافی سلطان کیاشاه باستانی - مجلد شصت و نه 

رساله ( کودکان آمپول بازی را دوست دارند )