مشاغل یک سرباز دل که هیچوقت بازنشست نشد! - یک

- خدا بیامرز چیکاره بود!؟... 

- غروبا واسه آخرین پیرمردای پارک که همیشه دلشون گرفته سوسن و دلکش میخوند... 

نظرات 10 + ارسال نظر
پاییز بلند 1390/06/17 ساعت 17:42

دروووووووووووووووووووووووود
.
.
.
حس فوق العاده ای داره اما بی نهایت ارغوانی تیره یا حاشیه های زرد و سرخ زعفرونی..

علیرضا 1390/06/17 ساعت 18:28 http://yek2se.blogsky.com/

یاد وبلاگ آقا داماد چی کارن بخیر

خدا بیامرز چی کارن؟!

خیلی خوبه ..
ایده ی خوبیه

آخ آخ!...آره راس میگی...حواسم به تشابهشون نبود...
اگه یادم بود یجور دیگه مطرحش میکردم که انقدر شبیه نشه...

"امید جانم ز سفر باز آمد
شکر دهانم ز سفر باز آمد"
.
.
دل پیرمردها واسه این گرفته که دیگه منتظر نیستن
منتظر هیچ مسافری
به جز مرگ!
دور از جان همه شان...

خدا رحمتش کنه
کاش بود و واسه دلهای گرفته ما هم میخوند

از دلکش گفتم..
این هم سوسن:
"بستی تو تا بار سفر از خونه ی ما
خاموش و سرده بی تو این کاشونه ی ما
رفتی سفر ای بی خبر از ماتم دل
جای تو غم شد همدم و هم خونه ی ما"

افسوس گویان سر تکان میدهند که:
آی...کجا رفتی جوانی..که یادت به خیر...

هی وای من!
خدا بیامرزتش!

عاطی 1390/06/17 ساعت 23:55

لایک!:دی

دلکش و دووس دارم!

مامانگار 1390/06/18 ساعت 11:36

عالی بود.. ۲ تای بعدی هم همینطور..

مریم 1390/06/21 ساعت 21:26 http://mazhomoozh.blogfa.com

مثه خانومی که تو جکوزی واسه آدمای کمری آوار می خونه.

جاااااااااان!؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد