زلف بر باد مده

 

 از هیچ بارانی نمیترسم  

 

                                 وقتی که چتری هایت 

                                 روی پیشانی پریشانند 

 

 

نظرات 10 + ارسال نظر
mmadalbo 1390/09/01 ساعت 15:22 http://nemidanam.blogsky.com

اول

mmadalbo 1390/09/01 ساعت 15:23 http://nemidanam.blogsky.com

منم یادگرفتم

خیلی خیلی قشنگ بود
به منم سر بزن نظراتم بگو خوشحال میشم

سنت کیامهر 1390/09/01 ساعت 15:58

خیلی قشنگ بود تیراژه

دوست داشتم این شعر رو من برای آرش می گفتم
حیف که آرش کچله


البته من جسارت اینو نداشتم که جلوی عنوان این پست بنویسم طرح.
ولی این طرح تقدیم به جای خالی ایشان است.
میشه برای زلف های بر باد رفته هم شیرین زبانی کرد..نمیشه؟

چتری هاشو بزن کنار
تا دوتایی با هم زیر نم نم بارون قدم بزنین

جزیره 1390/09/01 ساعت 18:36

سلااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااااام
یاد ادمای مو پریش (پریشون) افتادم ،اونایی که خیلی هم بهشون میاد.

ای جاااااااااااااانم.خیلی دوست داشتم اینو.فقط حیف که موی چتری به من نمیاد

برای زلفهای برباد رفته شیرین زبانی کردنت هم قشنگ است تیراژه جونم..لذت بردم خواهر

گلنار 1390/09/02 ساعت 23:36



من بودم دوش و آن بت بنده نواز...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد