دلارام !

هر وقت نام شما به گوشم میرسد بی اختیار لرزشی تمام قلبم را فرا میگیرد ... این دل خسته ام دیگر طاقت این همه دوری را ندارد ... رویای هر شب و روزم وصال با شماست و خوشبختیم فقط در رسیدن به شما خلاصه میشود ... هر ساعت و هر لحظه که میگذرد تمام دارایی من در مقابل شما کم ارزش و ناچیزتر میشود و عشق من به شما فزون تر ... هر روز گوش به اخبار میسپارم تا طنازیتان مدهوشم کند ... چشم به بالا پایین شدنتان میدوزم و رقصتان عقل از سرم میبرد ... مطمئنم هیچ گاه نخواهم توانست که عشقم را توصیف کنم ... همینطور که شما هیچ گاه نمیتوانید حجم غم این فراق که در دلم انبار شده است را درک کنید ... مگر اینکه سرنوشت رای به رسیدن ما به یکدیگر دهد و شما متعلق به من شوید ... آن هنگام است در آغوشتان خواهم گرفت و بعد از بوسه ای صدایتان خواهم زد :

-دُلـارامممم .... !!!