آن روزها مهریه ،
این روزها ،مهر را کی داده کی گرفته
قشنگ بود خاله ...ولی مهریه رو همه میدن , همه هم میگیرن
هیشکی...دلمون به چی خوشه نمی دونم!
انسان به معبد ستایش خویش باز آمده استانسان به معبد ستایش خویش باز آمده استراهب را دیگر انگیزۀ سفر نیست...
یاد این آهنگ بانو مرضیه افتادم:"به زمانی که محبت شده همچون افسانه به دیاری که نیابی خبری از جانانهدل رسوا ... دگر از من ..تو چه خواهی دیوانه.." ...مرسی خاله بانوی عزیز..دیر زمانیست که از بی مهری زمانه و آدمها نالانیم و ..خودمان نامهربانتر..
لای به تیراژه.. البته خط آخرش
قشنگ بود خاله ...
ولی مهریه رو همه میدن , همه هم میگیرن
هیشکی...
دلمون به چی خوشه نمی دونم!
انسان به معبد ستایش خویش باز آمده است
انسان به معبد ستایش خویش باز آمده است
راهب را دیگر انگیزۀ سفر نیست...
یاد این آهنگ بانو مرضیه افتادم:
"به زمانی که محبت شده همچون افسانه
به دیاری که نیابی خبری از جانانه
دل رسوا ... دگر از من ..تو چه خواهی دیوانه.."
.
.
.
مرسی خاله بانوی عزیز..دیر زمانیست که از بی مهری زمانه و آدمها نالانیم و ..خودمان نامهربانتر..
لای به تیراژه.. البته خط آخرش