غمی به قدمت ده هزار سده ...

انگار که مارکز صد سال تنهاییش را از این شب نوشته باشد ، شبی که نوح در غروبش زاده میشود و تا سحر راهی گور ، شبی که از تاریخ اسطوره ها کش بیاید و برسد به صبح هزاره ی سوم ، شبی که شهرزاد خیالم هزار و یک افسانه ببافد برای پادشاه نگاهت ، شبی بدون تو ...