سلام...
ستاره های براقِ چشمانت...
دنبالـــــه های ابرویت....
ماهِ پیشانی ات....
چیزی کم ندارد...
صورتِ فلکی زیبای تو
در ادامه این پست : ۱
ــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
سلام به مخاطبان عزیز وبلاگ گروهی دانه های ریز حرف...
و سلام به دوستان خوبم...نویسندگان خوش قلم این وبلاگ...
می خوام لطفی کنید و بهروز مخاطب خاموش و پست هاش رو تو این وبلاگ تا به امروز، صریح و دقیق نقد کنید...
پیشاپیش از لطفتون ممنونم...
بی صبرانه منتظرم نقد هاتون رو بخونم و بشنوم
"هلال ابرویت" بهتر نبود؟
شاید هم ابرو ها را تشبیه کرده ای به ستاره های دنباله دار...
زیبا بود بهروز
در مورد پینوشتت هم فعلا حرفی ندارم..
و ... سلام به روی ماهت!
فقط میشه تعریف کرد
...
..
.
سلام رفیق خوش ذوق و هنرمندم
راستشو بگم بهروز، کارتو دوست دارم، خیلیم به دلم میشینه
مثل اولین نوشته ات که انتخابی بود برای دانه ها یا کار مرگ که همین چند وقته پیش نوشتی، مخصوصا عکسش
اما گاهیم یکم گنگ میشه نوشته هات
یعنی یا اصلا نمیفهممشون یا به سختی پی میبرم منظورتو
البته فکر میکنم گاهی این گنگی تعمدیه، یعنی یه جورایی خودتم این گنگی رو انتخاب کردی
که البته بیشتر این گنگی رو تو نوشته های وبلاگ خودت مشاهده کردم تا اینجا
نمی خواهم بحث کنم که اصلا گنگی خوب هست یا نه چون ممکن دلایل خودت رو داشته باشی کماینکه یادمه یدفعه تو وبلاگ خودتم بهش پرداخته بودی و بیان کرده بودی که این گنگی گاهی خودخواسته است
دیگه ببخشید یکم رک گفتم بهروز، شما امر فرموده بودید ماهم اطاعت امر کردیم
مخلصیم
همینکه کمی تامل یا دقت بیشتری از مخاطب می طلبه یعنی عالی....
